Fred & Ginger is misschien een beetje een atypisch feelgood-verhaal. Het is wel mooi om te lezen hoe beide schrijfsters zich volledig in de huid van een dier verplaatsen en op deze manier de menselijke levensstijl en gevoelens te analyseren. Het verhaal wordt hierdoor echt heel grappig, doch wel voorspelbaar in zijn geheel.
De verpersoonlijking van de dieren is heel mooi beschreven en er wordt zeker niet teruggedeinsd om clichés te ontkrachten en aannames naar dieren toe kritisch te benaderen. De menselijke feelgood komt zo op de achtergrond te staan en dat is in dit geval gewoon perfect. De verschillende karakters van de hoofdpersonages worden zeer goed beschreven, waardoor je je een echt mooi beeld kan vormen van zowel de dieren als de mensen. Bovendien is het ook leuk dat bij de mensen de man-vrouw verhouding in gevoelstypering een keertje omgekeerd wordt, waardoor ook duidelijk wordt dat mannen evenzeer een zacht kantje kunnen hebben.
Ik vind het echter niet echt een typisch kerstverhaal. Je kan het boek perfect in een andere periode lezen vind ik.
Het hele geheel is doorspekt met beeldspraak en dus zeker de moeite waard, ook om woordenschat aan te scherpen.
Reactie plaatsen
Reacties