Het moeilijke aan vervolgverhalen vind ik ‘gefocust’ blijven. Vaak gaat de kracht van het verhaal verloren bij het tweede deel. Hier heb ik daar absoluut niets van gemerkt. De omschrijving en typering van de verschillende personages is zo gevarieerd, dat ik heel geboeid het verhaal gevolgd heb. Heel mooi hoe de verschillende verhaallijnen samenvloeien en je vol ongeduld het volgende boek wil pakken. Bovendien kom je volledig in de tijdsgeest terecht van begin 20ste eeuw en kan je zo de situaties echt beleven. Het romantische aspect in de verschillende verhaallijnen is mooi gebalanceerd en zeker niet overdadig of overweldigend. Mooi ! Prachtig woord om het geheel te omschrijven.
Na het eerste luik uit de trilogie, was de nieuwsgierigheid zeker gewekt en gelukkig voldeed het tweede deel zeker en vast aan de verwachtingen. Dit deel lees je zo vlot als het eerste en heel tof hoe een puzzel langzaam in elkaar valt. Ook hier worden de personages mooi beschreven. Natuurlijk is het feelgood gehalte zeker aanwezig en is er een zekere realiteitstwijfel, maar weerom is het heel mooi hoe de figuren naar voor komen.
In dit deel heb ik wel wat vraagtekens, met name had ik over de persoon van Roses tante wat meer willen weten. Maar dit buiten beschouwing gelaten, is het verhaal zeker de moeite om te volgen en wil je naadloos door naar deel 3.
Het historische gedeelte is mooi om wat meer te weten te komen over de rol van de vrouw aan het begin van de vorige eeuw en heerlijk hoe moeilijk het voor bepaalde mannen moet zijn geweest om zich hieraan aan te passen. Wel handig is het dat je de delen in volgorde leest om goed te kunnen volgen.
Reactie plaatsen
Reacties