Met enorme spanning en verwachting heb ik uitgekeken naar het tweede boek van Nita Prose.
Gelukkig ben ik niet op mijn honger blijven zitten. Er worden weer heel wat nieuwe elementen aangehaald, waardoor ook hier de spanning en de ontknoping niet altijd te voorspellen zijn. Een deel van de verhaallijn ligt wel voor de hand, maar de verwijzingen naar het verleden vind ik leuk, afwisselend en verklarend.
Er zit een zekere humoristische noot in het veerhaal, die ook verwijst naar het eerste boek, maar die veel diepzinniger is dan je op eerste zicht denkt en die voor mensen met een zekere vorm van autisme heel verklarend en helder overkomen.
Ik vind het zeker een aanrader, een luchtigere detective, niet zwaar op de hand, maar toch met een bepaalde boodschap.
Reactie plaatsen
Reacties